Genellemeler, Kategoriler, Hazır kalıplar, Yargılar…

MİMAR SİNAN ATAŞEHİR CAMİ'YE NE OLDU?

Hâlbuki biz kadınlar, Diyanet’ten ve kadın din görevlilerden camilerin kadınların katılımına elverişli mekânsal düzenlemelere tabi tutulmasını bekliyoruz. Kadınların camiye katılmalarının önüne geçen ya da buraya geldiklerinde onları hareme kapatan içselleştirilmiş dini kültüre karşı etkili bir mücadele vermek önemlidir. Çünkü biz kadınlar, camiye her girişimizde harimde biraz olsun dursak, etrafımıza bakınsak, oyalansak ya da orada namaza durmaya teşebbüs etsek muhakkak ki bir cami görevlisi ya da cemaatten bir erkek tarafından “Bayanlara aittir” tabelası gösterilerek, hareme yollanırız. Harimde kalmakta ısrar etmekse çoğu zaman iyi sonuçlar doğurmaz.
Ben, camideki harem-selamlık sisteminin tamamen kaldırılmasını önermiyorum. Aksine bazı durumlarda kadınların kendilerine ait bölmeleri olmalıdır. Söz gelimi kadınların hamam ve kuaför gibi mekanlarda alternatif kamusal alanlar yaratmaları, erkek cemaatin baskılayıcı ortamından uzak olmaları sebebiyle kolaydır. Üstelik kadınların kendi bedenlerinin fitne yaratacağı endişesine kapıldığı, camiye gitmekten çekindiği Türkiye toplumsal yapısında, birçok kadın namaz kılarken belli bir mahremiyet ihtiyacı hissetmektedir. Bu yüzden camilerde birer paravan bulunması ancak bu paravanların ardına geçmenin zorunluluktan çıkarılıp seçime bırakılması gerektiği kanısındayım: Ne olursa olsun, her camide harimden harem kısmına geçmek, her kadının kendi isteğine bırakılmalıdır.