Tramvaydan Toplumsal Cinsiyet Manzaraları

Yazar: Büşra Eser

Bağcılar-Kabataş tramvayında, Fındıkzade civarında bir yerdeyiz. Her zamankinin aksine boş bir tramvay, ayakta gidiyorum. Durakta tramvaya uzun boylu orta yaşlı bir adam kapının dibinde duran ve kendisinden bir hayli kısa olan kızın kafasına sertçe çarpmış olmasına hiç aldırmadan hızlıca vagona biniyor. Adamın istifini bozmayışı kız dâhil hepimizi şaşırtsa da, kız bizden çabuk kendine geliyor. Hafif yüksek bir sesle soruyor: “Naapıyorsunuz siz beyefendi!!?” Adamsa bunun üzerine kıza doğru birkaç adım yürüyerek daha da yüksek bir sesle cevap veriyor: “Bana bak benim asabımı bozma kes sesini, alırım ayağımın altına.”

Böylece aralarında kavga başlıyor, ikisinin de sesini yükselttiğini ve adamın “Ulan şerefsiz ne vurcam ben sana, ben mi vurdum sana…” dediğini hatırlıyorum. Derken, adamın biri müdahele ediyor. “Abicim yapılır mı öyle, bayandır o, azıcık alttan al, hem bayanlara öyle laflar edemezsin…”  

Kız da (benim gibi) adamın bu sözlerle destek mi köstek mi olduğunu anlayamamış olsa gerek, adamla arasına eliyle perde çekiyor, kendisi konuşmaya devam ediyor. Bu sefer adam kızın üstüne daha çok yürüyor, dip dibeler, üzerine doğru eğiliyor, ağızlarının arasında 1-2 cm ancak var. Amacı o kadar bağırdığı, yaygara çıkardığı, “yakarım-yıkarım” havalarına girdiği halde, sindiremediği kızı bu sefer bu şekilde taciz ederek susturmak. Burada “Adam sapık kadını taciz ediyor” gibi bir şey yok. Meselenin sapıklıkla, cinsel dürtüyle ilgili değil. Adam o sırada alttan şunu diyor: “Hiçbir şey yapamazsam seni bu yolla sustururum, benim senin dibine girmem, üzerine eğilmem, bana bir şey yapmaz; ama sen bundan kaçarsın, sinersin. Böyle de seni alt ederim.”  (Çifte ahlaklılığın ne kadar çok biçimi var di mi?)

Kız yine de geri adım atmayınca, bu sefer adam bir anda duygusallaşıyor: “Sen benim kızım yaşımdasın, neden vurayım ben sana?” Adamın bu cümlesinden sonra tam olarak ne dedim, ne yaptım hatırlamıyorum, sadece “Madem kızın yaşında neden üstüne eğildin, dibine girdin de konuştun, neden normal konuşmuyorsun?” gibisinden bir şeyler diyerek bağırdığımı hatırlıyorum. Bir önceki müdaheleci adam “Gel abi bu kadınlarla da hiç tartışılmaz.” minvalinde bir şeyler söyleyerek adamı geri çekiyor. Diğeri ise kendisine verilen tepkiden şaşırmış halde diğer vagona doğru giderek uzaklaşıyor.

Arka koltuklardan görmediğim birileri olay üzerine tartışmaya başlıyor:

-Hanfendi çok haklı ama doğru söyledi….

-Ama kadınlar da her zaman biz erkekleri sapıklıkla suçlamamalı…