Yeni Başlayanlar İçin İdeal Annelik

Konuk Yazar: Ceren Gokoglu

Başlığa aldanıp bu yazının anneliğin erdemlerinden, nasıl harika bir duygu olduğundan, o anın muhteşemliğinden filan bahsedeceğini sanıyorsanız fena halde yanılıyorsunuz. O yüzden eğer böyle şeyler okumak amacıyla bu satırları okuyorsanız size tavsiyem bir an önce yazıyı kapatıp bu hikâyeyi süsleyip püsleyip anlatan milyonlarca anne sitesinden birine gitmeniz. Yok, eğer dinlemek istediğiniz genç bir kadının ‘ideal annelikle’ imtihanı ise benim dünyama hoş geldiniz.

Hamile olduğumu öğrendiğimde bebek çoktan 8 haftalık olmuştu, onca hafta stresten midem ağrıyor filan diye düşünürken bir anda gerçekle baş basa kalmıştım. Evet, hamileydim üstelik daha yeni bir işe başlamışken, evlilik denilen şeye yeni yeni alışmaya başlamışken, daha kendimi tanıma serüvenim bitmemişken işte ordaydı. En zor kısmın kabullenme ve minnettar olma kısmı olduğunu düşünmüştüm, fena halde yanılmışım.

Orda beni bekleyen tehlikelerden habersiz hamilelikle ilgili siteleri, hamile-anne bloglarını okumaya başladım. İşte her şey tam da orada başladı. Hemen hemen hepsi beslenmenin ne kadar önemli olduğundan “kesinlikle” sağlıklı ev yapımı organik yiyecekler yemekler yemekten bahsediyor, bir yandan “Hamilelik fizyolojik bir şey elbette çalışabilirsin.” diyordu. Benim gibi 12-13 saat çalışan değil sağlıklı, yemek yemeye zor vakit bulan biri için bu nasıl mümkün olacaktı? Onlar gibi değildim bu hamilelik şeysini hiç sevmemiştim zaten. Mide bulantıları, bas ağrıları dayanılır gibi değildi. “Evet, belki de ben anne olmamalıydım ve hiçbir zaman onlar kadar iyi bir anne olamayacaktım.” aklımda bu cümle yankılanıp duruyordu. Neyse ki Allah yüzüme baktı ve doktorum hamileliğin geri kalan süreci boyunca rapor verdi. Ama bitmemişti. 18 kilo almıştım, ben nasıl bir insandım? Orada kalem eteklerle doğuma giden anneler bas bas bağırıyordu “Erkekler en çok hamileyken karılarını aldatırlar, kendimize bakalım” diye. “Allah’ım kesin beni aldatacak…” diye düşünürken 9 ay bitti.

Doğum başlamıştı, ah elbette elbette normal doğum olacaktı. Tüm saflığımla sorduğum bir blogger anne “Tatlım bebeğini ve kendini düşün kesinlikle normal doğum epidural da çok zararlı.” demişti ya; doktorum “It is pointless.”-anlamsız- dese kaç yazardı. Ama bir saniye kimse bu kadar acılı olacağını söylememişti. En sonunda dayanamayıp epidural istediğimde hissettiğim vicdan azabını hiç unutmayacağım. Bebeğimi kucağıma aldığımda iyice artan o “eksik annelik” uzun süre peşimi bırakmadı. Ta ki bir gün tüm bunların birer saçmalıktan ibaret olduğunu anlayana kadar. Tüm bu hamile-bebek bakım siteleri, anne blogları durmadan bize nasıl bir anne olmamız gerektiğini söyleyip duruyorlar. Onların söylediklerini yapmazsak sanki bebeğimize dünyanın en büyük zararını vermişiz gibi bir algı yaratıyorlar. İdeal anne tanımı çizip, hamilelik gibi doğum gibi kendi serüvenimizin bir parçası olan dönemleri tek tipleştirerek onları kendi “mükemmel dünyalarının” parçası haline getiriyorlar. “Her çocuk ev yapımı reçel yemeyi hak eder.” gibi mottolarla ev yapımı reçel yap(a)mayan annelerin anneliklerini sorgulamalarına neden oluyorlar. O da yetmezmiş gibi buna reklamlar ekleyip “Aa siz çocuğunuza kauçuk diş kaşıyıcısı almadınız mı diğerleri çok zararlı.” diyerek sizi kendi tüketim dünyalarının bir parçası haline getiriyor; bebeğinizin elini bile sürmeyeceği o lanet kauçuk diş kaşıyıcısını alana kadar rahat uyumamamızı sağlıyorlar.

Bu korkunç ideal anne platformu hamileyken kaç kilo aldığınızdan tutun, kaç cc sütünüz olduğuna kadar her şeyle o kadar alakalı ki kendinizi sanal bir annelik polisi güruhunun içinde bulmuş gibi oluyorsunuz. Oysa annelik dediğimiz şey bizim hayat serüvenimizin bir parçası ve özgün hikâyemiz başkalarının “mükemmel” hikâyelerinin ucuz bir tekrarı olmamalı. Ben buna karar verdiğimde 13 ayım kendimi eksik bir anne hissederek heba olmuştu. Buradan bütün hamilelikte gofret, çikolata yiyip bolca kilo alan, lohusalıkta pespaye gezen, reçel yap(a)mayan tüm anneler sesleniyorum, biz böyle de güzeliz. Ciddi söylüyorum kendimden biliyorum…

Not: Bu dediklerimi yapmayan tüm diğer anne bloglarını tenzih ederim