Reçel mi Yazmak?

Reçel yapmayı bilmiyorum. Evimdeki kavanoz kavanoz reçelleri ise çocuklarımın bakımını paylaştığım halam yapıyor. Merak edip nasıl yapıyor diye bakmışlığım da yok. Pek vaktim de yok. Bir gün reçel yapacak birini bulamazsam internetten tarifini alır, birkaç denemeyle çocuklarımı memnun edecek bir kıvam tuttururum gibi geliyor. Belki de tutturamam. Cümlelerin kıvamını tutturmakla reçelin kıvamını tutturmak arasında çok ciddi bir fark yok. Hem reçelin de her kadına göre değişen bir tarifi var. Her cümlenin de yazarına göre bir ayarı/ayarsızlığı…

Sahi ilk kim kadınları reçel yapabilenler ve yapamayanlar diye ayırdı? Ben Dücane Cündioğlu diye hatırlıyorum. Onunla kalmadı ama. Salça kaynatamayan, kocasının çoraplarını keyifle yıkamayan, çocuğuna bakamayıp kreşe gönderen, dünya zevklerine tamah ettiği için üç kuruşun peşinde dışarılarda çalışıp evine vakit ayıramayan… O günden bu güne erkeklerin, hassaten Müslüman erkeklerin, kadınların gündelik hayatıyla dertlenmesi hiç bitmedi.

Bu Müslüman erkek yazarların, yapıp edegeldiklerimizi, alışkanlıklarımızı, mecburiyetlerimizi, olmazsa olmazlarımızı, olsa ne güzel olurlarımızı hep birer yetenek olarak tanımlaması mı daha kötü, yoksa bütün bunları yapmak için ömrünü harcamış kadınlara da zerre kadar itibar göstermedikleri halde, başka türlü hayatlar yaşayan kadınlara küfretmeleri mi? Açıkçası bin tarafından çekilip gidilebilecek bir tartışma. Şimdilik bu yazıda o tartışmalara girmeyeceğim. Benim niyetim daha böyle bir blog yapmak üzerine konuşurken birimizin aklına geliveren Reçel isminden neden bu kadar heyecan duyduğumuzu anlamak/anlatmak. Demek ki içimize pek bir oturmuş bedenimizin, aklımızın, duygularımızın, yeteneklerimizin birbiriyle kıyas edile edile itibarsızlaştırılması. Bir de bu taşlar Müslümanlığımıza gelince biraz daha çok yara almışız. Halbuki yola çıkmazsa nasıl bulur insan doğruyu? Sokağa çıkabiliriz, yola düşebiliriz, kelimeleri yanyana dizip kızabilir, gülebilir, sonra eve dönüp reçel kaynatabiliriz. Hatta reçel yazıp, söz kaynatabiliriz. Hepsi de biraz ayarı kaçmış, biraz şirazesinden çıkmış olsa fena olmaz. Aramak biraz da yoldan çıkmak değil mi?

Benim hayalimde böyle bir Reçel var. Kaynatacak çok sözümüz var. Mevsimine, meyvesine göre başlayalım diyorum.