Kanama Sıkıntısı

Yazar: Domestik feminist

Görsel: Edvard Munch

Son birkaç haftadır içim inanılmaz sıkılıyor. Şişiyorum, şişiyorum, şişiyorum…

Saygıdeğer bir yetişkin olmanın vazgeçilmez parçası olan işli güçlü olmaklara girişiyorum mesela. Bir vakıf üniversitesinde hazırlık sınıflarına İngilizce öğreteceğim. Mülakat iyi geçiyor. Maaş beklentilerimin altında ama olsun. Yeter ki şu bir baltaya sap olamamışlık hissi gitsin üstümden diyorum. Mülakatın sonunda bölüm başkanı, “Hadi hayırlı olsun,” deyip ayağa kalkıyor. Ben de kalkıyorum. Sonra tokalaşmayı beklerken adam bana sarılıyor. Bi’ tık şişiyorum ama “Hadi işli güçlü olacaksın kızım, çek sineye,” diyorum kendime. Çekemiyorum, şişiyorum.

Yurtdışına göç eden arkadaşımın burada kalan eşyalarından bazılarına ben talip oldum. Tutunamayıp kaçanların bıraktığı öksüz ganimetlerimi alıp eve getiriyorum. Bendekilere de bir başka tutunamayan talip. Nakliye ücretini karşılayarak yatak odası takımını ihtiyaç sahibi arkadaşla paylaşıyorum. Birkaç gün sonra okula başlayacak kardeşi için ihtiyaçları olan birtakım şeyler için destek istiyor. İşli güçlü değilim hâlâ ama bir kız çocuğunun okula eksik kalem, defter, üniformayla başlaması içime sinmiyor. Ee bende de yok, oraya buraya soruyorum. Kafamda işli güçlü olsaydım düşüncesi… Şişiyorum.

Bir sürü kadın bir araya geliyoruz, dertlerimizi paylaşıyoruz. Kirası yükseltilenler, eski erkek arkadaşı tarafından takip edilenler, birbirine kırılıp dostluğunu kaybedenler. Biz birlikte yeni bir dünya kurmaya çalışırken üstümüze üstümüze yüklenen yargılar, zorluklar, sorumluluklar. İçinden çıkamıyorum şişiyorum.

Dostluğuna değer verdiğim bir insanla ortak olalım iş kuralım diyoruz ama araya böyle mevzular girince ya dostluğumuz zarar görürse diye düşünüyorum ve tahmin edin; şişiyorum.

Sonra aylardır bakımsız düzensiz kalan evime biraz şekil şemal vereyim, bir temizlik yapayım diyorum sabah. Hooop aylardır sökülmeyen reglim sökülüyor. “Aaaa demek ki,” diyorum, “benim yaşadığım kanama öncesi sıkıntısıymış, ondanmış bunca zorlanmam, şişmem.”

Demem o ki hepimiz reglimiz gecikmiş gibi bir kanama sıkıntısı içimizde, dokunsan ağlayacak halde bekliyoruz. Bu şiş inecek mi Allah’ım? Çünkü lütfen artık insin.