Konuk YazarKonuk Yazar: Naçar
Sayfanızı her gün birkaç kez açıp okuyorum. Ya yeni bir şey varsa diye. Kapalı zihnimi açacak bir kelime yakalar mıyım diye. Sizler benim ablalarımsınız. Size yazıyorum çünkü, ben bir gidişin eşiğindeyim. Rahatlamak güvende olmak istiyorum bu gidişten önce.
Henüz 1 aylık evliyim. 6 yıllık flört dönemim oldu eşimle. Aynı okulda okuduk ailelerimizden uzakta. Okul bitti. İkimizin ailesi de farklı şehirlerdeydi. Biz de ayrıydık bu yüzden. Yılda bir ancak buluşurduk. Ben atandım, o umursamadı; hayatı, mücadeleyi, gelişmeyi… Tamam, herşey devlet kapısı değil ama bir insan hayat için, eğitim için mücadele etmeli! Ailesi beni hiç umursamadı yıllarca. Atanıp maaş aldığımda evlilik için aradılar beni.
Ben, ben olarak bir bireydim. Ben olarak sevdim oğullarını ve zamanında onları. Beni ben olarak sevsinler diye uğraştım. Bu kez ayırmak istediler. Evlendik…
Pişmanım; yıllarıma, mücadeleme… Çok pişmanım. Kitap okumama saflık ve saçmalık gözüyle bakan insanlarla birleştirmişim hayatımı.
Çok pişmanım bir çok yalan söylemişler. Allah’tan korkmamayı dilerdim gidişimin canımı yakmaması için. Dün gece ellerimi seccadede unuttum, gözyaşlarım boğazıma aktı. Öyle pişmandım ki…
“Tek başıma, ne ailem ne o olmadan, yapabilir miyim?”
Hayallerimi pişmanlığımla söndürmek istemiyorum. Ne olur dua edin, ben çok çok pişmanım. 25 yaşımda hala 15’imdeki gibi çaresizim.
Allah’ım, affet gelişimi.
Siz hep yazın, hep yazın! Müslümanlığı, özellikle biz hanımlara, eziklik gibi öğreten zihinleri susturacak yazılar yazın.
Allah razı olsun!
Feyza |REÇEL
Cümlelerindeki bazı detaylar tedirgin etti beni. Nasılsın kardeşim? Lütfen iyi ol, buraya bi cevap yaz.
Şule hanıma katılıyorum,yazınız beni de çok tedirgin etti.Bu dünya bir imtihan dünyası.Daha çok gençsiniz ve önünüz de nice güzel kapılar var açılmayı bekleyen.Tanışmıyoruz ama ben sizi sevgiyle kucaklıyorum ve güzel bir haber bekliyorum,bekliyoruz Reçel takipçileri olarak.Allah’a emanet olunuz.
Çık ve arkandan kapıyı sıkıca kapat. Açık bıraktığın her aralık seni dönüp dönüp arkana bakmaya zorlayacaktır. Çok gençsin ve hayatta çok güzel insanlar da var, lütfen kendini vermiş olduğun tek bir yanlış karara mecbur etme.
lütfen naçar,lütfen iyi ol.hiç bir şey senden daha değerli değil.
Sevgili Naçar Kızım, Kızım demem takılma hemi yaş olarak annen olacak yaştayım ama, çaresizliğinin sesini duyunca, yaralarına merhem olmak için kucaklayıp kuşatmak isteğine engel olamamaktan geliyor daha çok.
Etrafta gözlemlediğim bir çok yeni evli kadını şuna benzetiyorum, sanki bir dal çiçeği kopartıp bir vazoya koyuyorlar da o çiçek boynunu büküyor. Seninde boynun bükülmüş .
kocanın ailesinin seni sevip sevmemesine kafayı takma bence , sonuçta sevgi iradi bişey değildir, tıpkı senin kocanı sevmemen elinde olmadığı gibi. Daha yolun başındasın, benden tavsiye kitap okumak gibi senin özel alanına müdahale etmelerine izin verme kesin ve kalın çizgini çek, amin ol buna alışırlar. hiç korkma kararlı ol.))
Belli ki mücadeleci bir kadınsın, yorulmuşsun, uzun bir mücadele sonucunda dinleneceğini düşündüğün için belkide yorgunluğun katlanmış tükenmiş gibi hissediyorsun. oysa ” her güçlükle beraber bir kolaylık vardır” senin kolaylığın sevdiğin adamla evlenmiş olmak olsun mesela, onun yanında olmak seni dinlendirsin.
Yetmediği zaman Allahın ipine sarıldığını yazmışsın zaten, oda yeterli gelmediği zaman biz varız , reçel var, kişisel olarak bende varım. buraya yaz. konuşalım araşalım. kızkardeşlik örgüsüyle dayanaşalım.
Allah razı olsun sizden.
evlilik için sadece sevmek yetmiyormuş.her yaş belkide çok erken kötü insanlarla mücadeleyi bilmiyorsak.Allahtan tek niyazım kurandaki gibi tertemizliğe beni kavuştursun erkenden.seccadeye her kapanışımda sanki toprak beni sarıyor huzur buluyorum.çok büyük değil belki yaşananlar ama hissettiklerim çok büyüktü.sınavım buymuş rabbin büyüklüğünü unutmuşum belki
Kimsiniz bilmiyorum, sizinle nasıl iletişime geçebilirim? Hiçbir şey için geç değil. Hamile kalmadan ayrılın uzaklaşın oradan. Kimsenin sizi böyle üzmeye hakkı yok. Daha henüz 25yaşındasınız. Benzer durumlardan ben de geçtim. Ve inanın ilk ay hissettiğim şeyler sizin hissetiklerinizden çok uzak değil. Keşke ailemle konuşsaymışım diyorum şimdi. 3,5yıl daha boşuna kürek çekerek yürüttüm evliliğimi. Üstelik bir de oğlum oldu. İyi ki olmuş o ayrı bir mevzu ama değişen hiçbir şey olmadı. Lütfen kendinizi bırakmayın. Kendinize zarar verecek yanlış birşey yapmayın. Kimseye mecbur değilsiniz Allah’tan başka. Mesleğiniz de varmış. Bu yaşanması gereken bir süreçti. Oldu, bitti. Erken uyandınız böyle düşünün.
lütfen çok genç siniz ve ben sizi seviyorum tanımadan
Sevgili Naçar.Hiçbir şey senin geleceğe umutla bakmandan kıymetli olamaz. Annem hep hiçbir yol dönülmez değildir der. Hiçbir yol dönülmez değildir sabretmek zorunda değilsin. Eminim kendini varedebilicek gücü bulacaksın. dua edicem.
Kendimde bu güç var ailemde yok.ben o yola çıkınca beni daha fazla yoracaklar biliyorum.ve eşimi seviyorum o farklı biliyorum ama sadece eşler evlenmiyor aileler evleniyor.her türlü bu evlilik bitecek.tek isteğim gözleri eşime benzeyen bir oğlum olsun hep bana baksın ve ailemde bu yola alışsın.herkese teşekkür ediyorum yardım almam lazım tek bildiğim bu
Çok duygusal yaklaşıyorsun meseleye ki bir çocuğun ne demek olduğunu yaşamadan bilemezsin. Ya gözleri babasına benzemez de, babasından ayrı tuttuğun o aileden birine benzer ve onun gibi bakarsa? Bir aileye ait olamamanın, çocuk üzerinde yaratacağı boşluğu da hesaba katarsan, muhtemelen o gözlerde hiç görmek istemeyeceğin bir öfke de olacak ve sen o zaman bunun karşısında durabilecek misin? Çok dikkatli düşün lütfen, emin ol ilerde hiçbir şey daha kolay olmayacak.
Ben de aynı süreçlerden geçtim.. ne olur çocuk sahibi olmadan bitir evliliğini, yoksa daha çok yıpranacaksın. Üstelik evladına verebileceğin en güzel şey bu hayatta analı-babalı büyümek! Böyle bir evlilikte bu mümkün değilken çocuk sahibi olmak hem kendine hem çocuğuna haksızlık olur. Kimseden alamıyorsan rabbinden güç al, ayrıl o evlilikten… emin ol bileceksin bu tecrübeyle karşına eşin olabilecek biri çıkacak ve mutlu bir
yuva kurabileceksin. O zaman evladın da güzellikler içine gelir.. ama şimdi… ya kendinden vazgeçip çocuk için evliliğini sürdüreceksin, yada boşanıp çocuğunu bu kötü süreçte korumanın mücadelesini vereceksin ve kendi psikolojini bile düşünemeden çabalayacağın daha zor ağır günler gelecek…
Büyüteceğin ortam düşünülürse bu oğluna haksızlık olur. Ona böyle bi gelecek hazırlamak istemezsin. Her çocuk huzurlu bir aile ister. Üstelik bir çocuk seni her daim istemediğin tavırlara mazur bırakacak şekilde seni o aileye bağlayacak. Ve yine üstelik oğlun olacağının garantisi yok. Duygusal davranmamalısın. Ve kesinlikle haklı olduğun bir konu var ki yardım almalısın. O zamana kadar da bütün hayatını etkileyecek kararlara adım atmamalısın. Rabbim yardımcın olsun.
ben burda arkana bakmadan evliliğini bitir denilmesine hayret ettim biraz. aynı şekilde ne olursa olsun evliliğine devam et diyen olsaydı ona da hayret ederdim. çok az bir bilgi var, meselenin ne olduğu bile tam anlaşılmıyor ve birinin hayatı hakkkında böyle yorumlar yapılabiliyor. yorumlarda herkesin kendi kötü deneyimlerinden yola çıkarak yorum yaptığını hissettim ama her insan, her evlilik her sorun farklıdır. bu kadar temel bir şeyi görmezden gelmeyin.
hanımefendi, etrafınızda(aileniz, arkadaşınız ya da kimse yoksa ve maddi imkanınız varsa belki bir psikolog) bu meseleyi rahatlıkla konuşabileceğiniz kişilere derdinizi açın, istişare edin. biz böyle uzaktan ne desek boş.
tabi ki hiçkimse mutsuz olduğu bir evliliği de sürdürmemeli. inşaallah karşınıza başka güzellikler çıkar. allah size yardımcı olacaktır. belki tekrar aşık olursunuz, mesleğinize sarılırsınız, inşaallah bir gün çocuk sahibi de olabilirsiniz. neden olmasın. umutsuzluğa düşmeyin lütfen.
Dualarımız sizinle. Rabbim bir çıkış yolu versin, göğsünüzü ferahlatsın.
Naçar nasılsın… Eger hala evliliğin devam ediyor ise şöyle söyleyeyim ilk zamanlar çok sıkıntılı oluyor. Ben de çok çok farklı bir kültür ile evlendim. Ama birbirimizi seviyoruz… Eger birbirinizi seviyor iseniz Yapılacak en iyi şey iki tarafında olmadığı bir şehirde yaşamak. Bunu son çare evliliği kurtarmak için yapın ve bir müddet çocuk düşünmeyin. Çünkü o psikoloji ile bebek etkilenir… Bir de aile Konstelasyon terapisi eft gibi methodlar ile terapi alın karı-koca bir deneyin. Ve en önemlisi eşiniz ile konuşun belki siz içinizde bunları yaşarken o hiç bir sorun olmadığını sanıyordur. Konuşmak en güzel çözüm. Eskisi gibi aileler evlenmiyor aslında artık. Mesafe koymak lazım benim evim benim çizgilerim. Ama bunu yaparken de iyilik meleği tavrımızı korursak kimse bir şey diyemez. Başkalarının fikrine takılmayın. Eşiniz ve siz nasılsınız o önemli
Ardına bile bakma. Sen tek başına bir bireysin ve çok güzel bir hayat var önünde. Mücadeleci ruhun hep yanında olacak. Şansın bol olsun.