Yeni Başlayanlar için “Reçel Nasıl Yapılır?”

Bir defasında reçel yapmışlığım var. Erikler buzdolabında beklemekten artık kendilerinden geçmişlerdi ve ziyan olmasınlar diye bir hal çaresi bulmak gerekti. Google’a sordum, döktü reçel tariflerini önüme. Lafından çıkmayıp ne yazıyorsa yaptım. Bir yandan da kontrol ediyorum tabi, yaptığım şey tariftekine benziyor mu diye. Püf noktaları da dahil her şeyi tamı tamına yapıyorum, geliyor tadına bakmaya.

Acı! Erikler dolapta dura dura bozulmuş çünkü. Rengi, kıvamı, her şeyi tam ama tadı acı. Acı bir reçel. Yani yaptığım şey yenilmiyor ama yine de reçel! “Acı mürdüm eriği reçeli”.

Kim demiş reçel illa tatlı olur diye? Kimisi çok biliyor! Halbuki, reçel dediğin çeşit çeşit.

Hayattaki kıymetleri reçel yapabilmeleriyle ölçülen kadınlar hep tatlı reçeller mi yapıyordur mesela? Modernizmin tüm günahları ve geleneksel ailenin kaderi sırtlarına yüklenmiş kadınların reçelleri acı olmaz mı? Meyveler tazeyse bile, çürütülen ruhları da mı bozmaz reçelin tadını?

Üstelik kim demiş reçel illa meyveden yapılır? Kelimelerin reçeli olmaz mı mesela? Niçin olmasın? Acı mürdüm eriği reçeli olabiliyorsa, her şey olur. Yani reçelse reçel azizim; öyle de yapılır, böyle de.

Kadını reçel yapmaktan ibaret gören düz kafalar reçeli de tatlıdan ibaret sanır elbet. Oysa reçelin her türlüsünden alınan lezzet başkadır, anlayana…

Buyrun, bir de bizim reçelimizin tadına bakın.