Akademik Kariyere Bakışlar

Konuk Yazar: merve

Gece gündüz çalışıyor. Okulu bitti, hala okuyor. Kariyer yapıyor, kariyer. Hayatta evlenmez bu kız artık. Şuna bak erkek gibi sabah gidiyor, akşam geliyor. Kendi parasını kendi kazanıyor. Evlenip de ne yapacak? Zaten kim nasıl istesin bu kızı? Onun kadar okumuş oğlanı biz nereden bulalım? Böylesi binde bir bulunur, o da gelir bizim kızı mı bulur? Çok özgür de, baksana yurtdışlarına da gidiyor. Yok yok, o kızın evlenmeye niyeti de yoktur zaten. Zaten kim nasıl istemeye cesaret etsin bu kızı? Geçen geldi kulağıma, bizim Aysel’in oğluna düşünmüşler de kız yanaşmamış. Yahu soranda kabahat zaten, hiç o kadar okuyan kız evlenir mi?

Başkalarının Gördüğü

Eş dost düğünlerinde teyzelerin “Sizin kız da hala okuyor değil mi? Evlenmeye niyeti yok zağar?” demeleri. Arkadaşların davetiyelerini uzatırken “Oku oku nereye kadar, sen de çok geçe bırakma artık” demeleri. Annelerin yüksek lisans kazanınca “Siz de şansınızı fazla zorluyorsunuz, nasıl bulalım size koca?” demeleri. Bomba geliyor, hocaların “Bak x’e, y’ye, kaç yaşlarına geldiler hala evlenmediler. Doktora bitsin diye bekliyorlar herhalde.” demeleri.

Ay teyzecim, okumamın evlenmeme engel olduğunu hiç düşünmüyorum. Sizin sabah 8, akşam 7 çalışan gelinden çok daha rahat bir hayatım var. Evlenmeye de niyetim epey var ama etrafımda bunu düşünebileceğim kimse yok. Sevgilim de yok. Şuana kadar hep görücü usülü evlilik hayal etmiştim. Hani ilk önce aileler tanıyor, bir yamuğu varsa senin karşına bile gelemiyor ya aday. Sonra bir sürü geziyonuz tozuyonuz, bir anormallik varsa aileler hemen fark ediyor ya, bunun gibi pek çok sebepten hep görücü usulünü savundum şimdiye kadar. Burada da devreye senin gibi ailemizi tanıyan teyzeler giriyor. Sen de hiç yanaşmıyon teyze. Bak Müfide’nin oğlu var, mühendis çıktı? N’oldu? Mühendise de mi varamam? Ayrıca şu zamana kadar hep sevgilisi olan ablaları bizim yanımızda cık cıkladınız, şimdi ne değişti de sevgilim yok diye garip karşılanıyorum?
Canım arkadaşım, daha dün kantinde birlikte erkek muhabbeti yapmıyor muyduk, film izlerken “ayy benim de böyle kocam olsun” demiyor muyduk? Ben ne oldu da değiştim hiç düşündünüz mü? Belki de değişmedim? A aa..

Anneye cevap verilmez ama, annecim, arada bir gelip de “Kızım sizi istemek de zor, nasıl gelip istesinler şimdi. Herkes çok yüksek görüyor. Bir de siz çok yurtdışına çıkıyorsunuz, erkekler masraftan korkar.” diyorsun ya, üzülüyoruz. (Cevap vermedim anne, fikrimi belirttim.) (Ayrıca daha 25 yaşındayım, panik yapmak için biraz erken değil mi annecim?)(Tamam tamam, demedim bir şey, anneler hep haklı.)

Akademinin bizi kızı gibi gören hocalarına sesleniyorum: O kızlar benim arkadaşlarım, kızların kurdukları hayalleri, tasarladıkları hayatları ben biliyorum. Çoğunun hiç de öyle doktora bitsin falan diye bekledikleri yok. Karşılarına istedikleri gibi birileri çıkmıyor olabilir mi?

Benim Gördüğüm

İlim güzel şeymiş yahu. İnsan öğrendikçe hayata bakışı değişiyor, ufku genişliyor. Bunu hayat boyu yapmam için bir engelim var mı? Yok. Çok şükür, o zaman okumaya, öğrenmeye devam. Hem ilerde evlenip çoluğa çocuğa karışsam da sürdürebileceğim bir hayat tarzı. Biliyorum, biliyorum, sabahlara kadar uyumayan bebekler, beslenme çantası hazırlanması gereken çocuklar olduğu zaman şimdiki kadar vakit ayıramayacağım. Ama elbet o çocuklar büyüyecek, benim yine bir sürü boş vaktim olacak, annem gibi.
Hem ne güzel kütüphaneler var, sen yeter ki ders çalış. Oturuyorsun güzel güzel, karışanın görüşenin yok. Sakin sakin çalışıyorum. Herkesin başı önünde ders çalışıyor, mis gibi ortam.
Aa iş teklifi mi? Neden olmasın? Allah rızkımızı gönderiyor işte. Şimdi vaktim var, imkanım var, çalışayım, zorlandığım yerde istifa ederim, sırtımda yumurta küfesi taşımıyorum ya. Hem çalışma ortamlarını görürüm, bana bir hayat tecrübesi olur.

Allah’ım iyiki çalışmışım da, kadınların çalışma koşullarını görmüşüm. Bu koşulların düzeltilmesi için daha çok çalışılmalı, ah neler neler yapılmalı.
A aa yurtdışında proje mi var? Hem de masrafları karşı taraf karşılıyor. Allah’ım neler nasip ediyorsun ya, şükür.
Yahu arkadaşlar da bir bir evlenmeye, çoluk çocuğa karışmaya başladı. Ben? Benim de var bir yerlerde kısmetim ama dur bakalım. Hayırlısı, duaya devam.

Gerçekte Olan

Bu kısmı yazmasam? Şey, yani.